روانپزشکی اختلالات عمده عصبی (زوال عقل)
علائم رفتاری در بیماران مبتلا به اختلال عمده عصبی کاملاً متداول است و اغلب منشأ بسیاری از مشکلات روانی اجتماعی پیرامون مراقبت از آنها می باشد. پرخاشگری و تحریک پذیری آنها می تواند برای مراقبین و همچنین برای شخص بیمار نا امن و خطرناک باشد. عدم تمایل رفتاری در اختلالات عمده عصبی بسیار رایج است و باعث می شود تا بیماران به روش هایی عمل کنند که کاملاً برخلاف رفتارهای معمولی آنها است. (مانند: سلب کردن لباس در ملاء عام ، رفتار جنسی ، لعن).
اختلالات خلقی(روحی):
تشخیصآن در بیمار مبتلا به اختلال عمده عصبی دشوار است.
بیماران مبتلا به اختلالات عمده عصبی ممکن است بسیاری از علائم افسردگی را نشان دهند که صرفاً تظاهرات طبیعی بیماری آنها است.
خلق و خو و تأثیر آن اغلب شاخص های تشخیصی ضعیفی در بیماران دارای اختلال شناختی( متوسط تا شدید) است.
پرخاشگری(رفتار خصمانه یا خشونت آمیز یا نگرش نسبت به دیگری؛ آمادگی حمله یا مقابله):
ممکن است با سردرگمی بیمار در تعیین نقایص شناختی ، حافظه و زبان تحریک شود.
ممکن است با توهم یا هذیان تحریک شود.
روان پریشی:
توهم در 50٪ بیماران آلزایمر گزارش شده است.
توهم (عمدتا شنوایی و / یا بینایی) در حداقل 25٪ از بیماران دارای یک اختلال عمده عصبی دیده می شود.
اگر توهمات بیمار را آزار ندهد یا در مراقبت از بیمار اختلال ایجاد نکند ، درمان دارویی ضروری نیست.
درمان:
درمان رفتاری و زیست محیطی برای علائم رفتاری زیاد، در افراد مسن ترجیح داده است. روش های دارویی در تنظیم رفتارهای بالقوه مضر، مناسبمی باشد، اما باید در دوز و طول مدت درمان، و تعامل با سایر داروها دقت شود. در ادامه روش های درمانی موثر در بهبودی این بیماری در سالمندان را بررسی می کنیم.
درمانهای غیر دارویی:
موسیقی، هنر، ورزش؛ سرگرم کردن سالمند با یک حوزه از هنر
درمان حیوان خانگی(هم زیستی سالمند با یک حیوان خانگی در بهبود بیماری وی کمک شایانی می کند به شرط آنکه فرد از حیوانات انزجار نداشته باشد).
برنامه های روزانه دقیق برای به حداقل رساندن تغییرات در امور روزمره؛ برای آنکه سالمند در چهارچوب خاصی رفتار کند باید برای وی برنامه روزانه تعیین شود.
جهت گیری مجدد و مداوم بیمار.
کاهش محرک؛ سالمندان بیمار باید در یک محیط آرام به دور از هر گونه تنشی زندگی کنند.
بیمار را با اشیاء آشنا احاطه کنید؛ عکس های خانوادگی، وسایل مورد علاقه و … می تواند بیمار را به زندگی امیدوار نماید و در بهبود بیماری موثر باشد.
درمانهای دارویی:
داروهای ضد روان پریشی:
اثربخشی محدود و افزایش مرگ و میر
اولانزاپین (Zyprexa) یا quetiapine (Seroquel) را در بیماران دارای علائم شدید می توان تجویز نمود.
همچنین می توانید از هالوپریدول کوتاه مدت (Haldol) یا ریسپریدون (Risperdal) استفاده کنید.
داروهای ضد اضطراب:
علائم اضطراب ممکن است به دلیل افسردگی ناشناخته باشد در صورتی که سالمند دچار اختلال اضطرابی می باشد. به همین دلیل به خوبی به دارو های SSRI پاسخ می دهند.
بنزودیازپین ها را برای کوتاه مدت و زمان حاد بیماری مناسب هستند. و به یاد داشته باشید که باید مراقب عدم تمایل (تحریک پارادوکسیکال) بود.
برای دریافت مشاوره در تشخیص اختلالات روانی و زوال عقل در سالمندان و درمان توسط دکتر فرامرز ذاکری متخصص اعصاب و روان و روانپزشک می توانید با شماره های 22260067 و 22725506 تماس بگیرید.
با دنبال کردن آدرس اینستاگرام دکتر فرامرز ذاکری از آخرین مقالات و مطالب سایت ایشان با خبر شوید.