آخرین مقالات
اختلال وسواس فکری عملی (OCD) در کودکان نوعی اختلال اضطراب به شمار میره که در اون، عادت‌ها و رفتارهای مکرر به‌صورت وسواس و در نتیجه افکار استرس‌آور کودک اتفاق می‌افتن. خیلی از بچه‌ها گهگاه افکاری دارن که اونها رو آزار می ده و ممکنه احساس کنن مجبورن در مورد این افکارشون کاری انجام بدن، حتی اگه این کارا منطقی نباشه. مثلاً، اگه لباس مورد علاقشون رو نپوشن، ممکنه نگران بدشانسی آوردن باشن. تحقیقات نشون می ده که وسواس فکری – عملی یه اختلال مغزیه و معمولاً توی خانواده‌ها زمینه ی ارثی داره، هرچند این به این معنی نیس که اگه والدین به این اختلال مبتلا بشن فرزندشون قطعاً علائم اون رو نشون میده. همچنین ممکنه کودکی بدون‌سابقه ی خانوادگی دچار وسواس فکری – عملی بشه. دلایل اختلال OCD در کودکان چیست؟ خیلیا ممکنه فک کنن رفتار پدر و مادر باعث ایجاد این اختلال توی بچه‌ها میشه، یا اینکه تربیت اشتباه باعث این اختلال میشه ولی میشه گفت ارتباطی به اینا نداره و یا حتی به کارکردن یا کارنکردن پدر و مادر هم ارتباطی نداره. یکیش استرسه که ممکنه اختلال وسواس فکری عملی توی بچه‌ای که از قبل به اون مبتلاست بدتر کنه، کارهای پدر و مادر ریشه ی پیدایش OCD توی بچه‌ها نیست. ولی بر اساس مشاهدات علمی، چند دلیل احتمالی واسه بروز اختلال OCD هست: یکیش تفاوت مغزه: پژوهشگرانی که توی این زمینه کارکردن با استفاده از تکنولوژی‌هایی که توی اون تصویر مغز و کارکردش گرفتن، پی بردند که بخش‌های خاصی از مغز توی کودکانی که مبتلا به OCD هستند، در مقایسه با کودکانی که دچار اختلال OCD نیستند متفاوته. پژوهش‌ها نشون میده که ممکنه علائم و نشانه‌های اختلال وسواس فکری عملی به دلیل خطاهای ارتباطی در بخش‌های مختلفی از مغز کودک، شامل قشر اوربیتوفرونتال، قشر سینگولیت قدامی (هر دو در بخش جلویی مغز)، استریاتوم و تالاموس (بخش‌های عمقی‌تر مغز) باشه. ناهنجاری در انتقال‌دهنده‌های عصبی (مواد شیمیایی مثل سروتونین، دوپامین، گلوتامات که پیام‌هایی رو به سلول‌های مغزی ارسال می‌کنن) هم در اختلال درگیر هستن. البته با این که پژوهش‌ها در این زمینه نشان میده که اختلال OCD ممکنه یک اختلال مغزی باشه، ولی دلیل بروز اون هنوز به طور دقیق کشف نشده. مشاهدات نشون میده افرادی که دارای اختلال وسواس فکری عملی هستند، سروتونین رو به مقدار کم‌تری در مغز خودشون دارن. دومین دلیلش ژنتیکه: اختلال وسواس فکری عملی معمولاً توی خانواده‌ها مشترکه؛ بنابراین احتمال داره که به ژنتیک ارتباط داشته باشه. اما به‌هرحال ممکنه بدون تاریخچه خانوادگی هم در کودکان بروز کنه. تحقیقات نشون میده که اختلال OCD ممکنه با جهش ژن ناقل سروتونین انسانی مرتبط باشه. افرادی که علائم شدید OCD رو تجربه می‌کنن، ممکنه تغییرات دومی در همین ژن رو داشته باشن. حدود ۲۵% از مبتلایان به اختلال وسواس فکری عملی یک عضو از خانواده دارن که به این اختلال دچاره. علاوه بر این، تحقیقات روی دوقلوها کشف شد که اگه یکی از قل‌ها اختلال وسواس داشته باشه، قل دیگه زمانی که دوقلوها همسان هستن احتمال بیشتری داره که به این اختلال مبتلا باشه. به‌طورکلی، پژوهش‌های مربوط به دوقلوها تخمین می‌زنه که ژنتیک تقریباً ۴۵ تا ۶۵% در ریسک ابتلا به این اختلال نقش داره. بیشتر بخوانید : اختلالات خلقی کودکان پیش‌بینی اینکه دقیقاً چقدر احتمال داره که پدر و مادر OCD رو به کودکانشون منتقل کنن، دشواره. حتی اگه خود پدر و مادر سابقه OCD داشته باشن. در بیشتر مواقع، احتمال کمی وجود داره که کودکان اختلال وسواس فکری عملی رو مستقیماً از پدر و مادر خود به ارث ببرن. درصورتی‌که قصد بچه‌دارشدن دارید و نگران ابتلای کودک خود به اختلال OCD هستین، توصیه می‌کنیم با بهترین پزشکان روانپزشک دراین‌رابطه مشورت کنین. مشاوران ژنتیک می تونن دررابطه‌با این موضوع با شما صحبت کنن. پژوهش‌های حوزه ژنتیک هنوز در حال انجام هستن و قطعاً در آینده به نتایج دقیق‌تری می‌رسن. علائم و نشانه‌های اختلال وسواس فکری – عملی در کودکان چیست؟ وسواس فکری و عملی کودکان باعث بروز اجبار یا وسواس یا هر دو عامل است. از رایج‌ترین علائم این بیماری عبارت‌اند از: داشتن افکار پریشان وسواس شدید در مورد کثیفی یا میکروب تصاویر ناخواسته که بارها و بارها تکرار میشن و اضطراب رو در پی دارن نیاز مدام به فکرکردن در خصوص چیزی یا تکرار حرفی مانند شمردن، یا تکرار مداوم کلمات به‌صورت بلند یا بی‌صدا، شک و تردید مداوم در مورد این که آیا در قفل هست یا خیر صرف زمان زیاد روی لمس اشیا شمردن چیزها و فکرکردن در مورد اعداد و ترتیب چیزها کار و رفتارهای مرتبط به ترس از خشونت رایج‌ترین نمونه‌های وسواس فکری عملی کودکان چیست؟ از انواع وسواس فکری در کودکان و نوجوانان که در نهایت، منجر به بروز اجبارها میشن، میتونیم به موارد زیر اشاره کنیم: احساس ترس درباره مرگ و بیماری؛ به‌طوری‌که کودک صرف‌نظر از فعالیت‌هایی که داره، دائماً احساس می‌کنه که قراره بمیره یا بیمار بشه! احساس نگرانی درباره اینکه یکی از عزیزانش آسیب ببینه، بیمار بشه و یا بمیره. نگرانی کودک درباره اینکه یک قانون رو زیر پا گذاشته و مستحق مجازات شدیدی باید باشه! ترس و عدم تمایل نسبت به دست‌زدن به وسایل کثیف و آلوده به شکل اغراق‌آمیز حساسیت شدید درباره اینکه هر شی، بانظم و شیوه خاص و یکنواخت، در کنار سایر لوازم قرار بگیره. نگرانی کودک درباره اینکه اگر کاری بانظم خاصی دنبال نشه، به نتیجه خوبی نمی رسه. چگونه می‌توانیم مانع بروز وسواس در کودکان خود شویم؟ با فرزندتون در مورد وسواسش صحبت کنید: برای درمان وسواس فکری کودکان و نوجوانان به شیوه‌ای حمایت‌کننده با او صحبت کنین. گوش بدین و عشق خودتون رو به او نشون بدین. یکی از راه‌های مقابله با وسواس فکری کودک اینه که چیزی بگید که برای موقعیت فرزندتون کارآمد باشه، مانند: «من متوجه شدم که جوراباتو بر اساس رنگ و اندازه ردیف می‌کنی، این کار به این خاطره که اضطراب زیادی داری». بگید که اختلالی به نام وسواس فکری یا OCD ممکنه باعث این رفتارها بشه و هرچقدر هم که این افکار و تشریفات برای او عجیب، شرم‌آور و غیرعادی به نظر می‌رسن، فقط بخشی از علائم معمول OCD هستند. به کودک یاد بدید که خودش رو از وسواسش جدا کنه: […]
نوروفیدبک به عنوان بهترین روش درمان میگرن یک روش درمانی نوین و امیدوارکننده برای مدیریت و کاهش شدت و دفعات حملات میگرنی است. این روش با آموزش مغز برای تنظیم خودکار فعالیت‌های عصبی، به بهبود عملکرد مغز و کاهش حساسیت به محرک‌های میگرنی کمک میکند. به عبارت ساده‌تر، نوروفیدبک مانند یک مربی شخصی برای مغز عمل میکند و به آن کمک میکند تا مهارت خودتنظیمی را بیاموزد. با تمرین مداوم، مغز یاد می‌گیرد که به تنهایی فعالیت‌های خود را تنظیم کند و در نتیجه، شدت و دفعات حملات میگرنی کاهش می‌یابد. سردرد های میگرنی چیست؟ میگرن نوعی سردرد شدید و عودکننده است که معمولا یک طرف سر را درگیر میکند و با علائم دیگری مانند تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا همراه است. این سردردها می‌توانند بسیار شدید بوده و فعالیت‌های روزمره را مختل کنند. علائم میگرن در افراد مختلف متفاوت است، اما برخی از علائم رایج عبارتند از: درد ضربان‌دار حساسیت به نور، صدا و بو: نور، صداها و بوهای قوی تهوع و استفراغ اورا: علائمی مانند دیدن نقاط نورانی، خطوط زیگزاگ یا احساس بی‌حسی در یک قسمت از بدن تغییرات بینایی نوروفیدبک چگونه میگرن را درمان میکند؟ نوروفیدبک به عنوان درمان فوری سردرد شدید میگرنی یک روش درمانی غیرتهاجمی است که با آموزش مغز برای تنظیم فعالیت‌های خود، به درمان طیف وسیعی از اختلالات، از جمله میگرن کمک میکند. در واقع، نوروفیدبک با استفاده از سیگنال‌های شنوایی و بصری، به فرد کمک میکند تا به صورت غیرارادی الگوهای نامنظم فعالیت‌های مغزی را شناسایی و اصلاح کند. این فرآیند منجر به کاهش شدت و دفعات حملات میگرنی، بهبود تحمل درد و در نهایت، افزایش کیفیت زندگی بیماران می‌شود. مکانیسم عملکرد نوروفیدبک برای درمان میگرن: شناسایی الگوهای مغزی: در ابتدا، فعالیت‌های الکتریکی مغز فرد مبتلا به میگرن با استفاده از حسگرهایی که بر روی سر قرار می‌گیرند، ثبت می‌شود. این حسگرها، الگوهای مغزی مرتبط با حملات میگرنی را شناسایی می‌کنند. بازخورد در لحظه: در طول جلسات درمانی، فرد به یک بازی کامپیوتری یا فعالیت دیگری مشغول می‌شود. در این حین، فعالیت‌های مغزی او به صورت بلادرنگ اندازه‌گیری می‌شود. اگر فعالیت‌های مغزی به سمت الگوهای سالم‌تر حرکت کنند، بازی ادامه می‌یابد و در غیر این صورت، بازی متوقف می‌شود. یادگیری مغز: با دریافت این بازخوردهای مداوم، مغز یاد می‌گیرد که فعالیت‌های خود را به گونه‌ای تنظیم کند که الگوهای سالم‌تر و مطلوب‌تری ایجاد شود. به مرور زمان، این تغییرات در فعالیت‌های مغزی منجر به کاهش تعداد و شدت حملات میگرنی می‌شود. این مطلب را نیز بخوانید: افسردگی و درمان آن با استفاده از نوروفیدبک دیگر راه های درمان قطعی میگرن کدامند؟ میگرن نوعی سردرد تکراری و شدید است که معمولاً با ضربان در یک طرف سر احساس می‌شود. این سردردها اغلب با مراحل مختلفی همراه هستند؛ قبل از حمله، ممکن است علائمی مثل دیدن نورهای رنگی یا احساس سوزن سوزن شدن در اندام‌ها تجربه شود. در مرحله حمله، درد شدید و ضربان‌دار در یک طرف سر غالب می‌شود. راه درمان میگرن بجز روش نوروفیدبک ، موارد زیر می باشد: 1. درمان‌های دارویی: 2. درمان‌های غیر دارویی: مدیریت استرس طب سوزنی ماساژ درمانی 3. درمان میگرن با TDCS TDCS یا تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال یک روش درمانی غیرتهاجمی است که در آن از جریان الکتریکی ضعیفی برای تحریک نواحی خاصی از مغز استفاده می‌شود. این روش در سال‌های اخیر به عنوان یک روش نویدبخش برای درمان طیف وسیعی از اختلالات عصبی از جمله میگرن مورد توجه قرار گرفته است. متد درمانی RTMS RTMS با ایجاد تغییرات در این فعالیت‌ها، به تنظیم مجدد مدارهای عصبی مرتبط با درد و سایر علائم میگرن کمک میکند. جلسات درمان میگرن با نوروفیدبک چگونه است؟ نوروفیدبک، یک درمان پیشرفته و کاملاً بی‌خطر است که با آموزش مغز، الگوهای دردناک میگرن را تغییر می‌دهد. این روش درمانی، بدون نیاز به دارو یا جراحی، به شما کمک میکند تا زندگی عادی و بدون درد خود را دوباره بدست آورید. برای درمان سردرد میگرن از روش درمانی نوروفیدبک با ما در مطب دکتر ذاکری، بهترین متخصص اعصاب تماس برقرار نمایید. مراحل کلی یک جلسه درمان میگرن با نوروفیدبک به شرح زیر است: آماده‌سازی: ابتدا الکترودهایی بر روی پوست سر شما قرار می‌گیرند. این الکترودها فعالیت الکتریکی مغز شما را اندازه‌گیری می‌کنند. الکترودها به یک دستگاه کامپیوتری متصل می‌شوند که فعالیت مغز شما را ثبت و پردازش میکند. بازخورد: فعالیت مغز شما به صورت بصری یا شنیداری به شما نشان داده می‌شود. مثلاً ممکن است به شکل یک بازی کامپیوتری باشد که با تغییر فعالیت مغز شما، تغییر کند. هدف این است که شما یاد بگیرید چگونه با تغییر فعالیت مغز خود، بازخورد دلخواه را ایجاد کنید. برای مثال، ممکن است از شما خواسته شود که سعی کنید یک صدای خاص را بلندتر یا کوتاه‌تر کنید. تکرار و تمرین: برای رسیدن به نتایج مطلوب، جلسات نوروفیدبک به صورت منظم برگزار می‌شوند. در برخی موارد، ممکن است به شما تمرین‌هایی داده شود که در خانه انجام دهید تا اثربخشی درمان افزایش یابد. روند درمان میگرن با نوروفیدبک چقدر طول می کشد؟ مدت زمان دقیق درمان میگرن با نوروفیدبک برای هر فرد متفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. به طور کلی، تعداد جلسات مورد نیاز برای درمان میگرن با نوروفیدبک می‌تواند از 10 تا 40 جلسه متغیر باشد. هر جلسه درمانی معمولاً بین 30 تا 60 دقیقه طول می‌کشد. عواملی که در مدت زمان درمان میگرن با نوروفیدبک تاثیرگذار هستند عبارتند از: شدت میگرن فرکانس حملات پاسخ فرد به درمان عوامل فردی چه نوع میگرن هایی با نوروفیدبک قابل درمان هستند؟ میگرن، یک اختلال پیچیده است که با تغییراتی در عمق مغز، به ویژه در سیستم‌های عصبی مرتبط با احساسات و تنظیم فعالیت‌های مغزی همراه است. تحقیقات نشان داده‌اند که این تغییرات، الگوهای امواج مغزی را بر هم می‌زنند. به طور کلی، نوروفیدبک می‌تواند در درمان انواع زیر میگرن موثر باشد: میگرن عصبی: نگرانی‌ها، استرس‌ها و بی‌قراری‌های روزمره می‌توانند منجر به انقباض عضلات گردن و سر، بی‌حسی و درد در این نواحی شوند. این علائم آزاردهنده که ناشی از میگرن عصبی هستند، با نوروفیدبک به طور کامل قابل درمان‌اند. میگرن چشمی: […]
نوروفیدبک و بیوفیدبک هر دو روش درمانی هستند که به افراد کمک می‌کنند تا به عملکرد بهتری دست یابند و بر شرایط مختلف سلامتی غلبه کنند. با این حال، این دو روش تفاوت‌های مهمی دارند. نوروفیدبک و بیوفیدبک، دو روش درمانی نوین و بدون تهاجم هستند که به دلیل شباهت نام، اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند. در حالی که نوروفیدبک نوعی از بیوفیدبک است که به عنوان بیوفیدبک EEG نیز شناخته می‌شود، بیوفیدبک طیف گسترده‌تری از روش‌هاست که برای تقویت ارتباط بین ذهن، بدن و بازخوردهای غیرارادی بدن به کار می‌رود. در حالی که بیوفیدبک می‌تواند بر عملکردهای مختلف بدن مانند ضربان قلب و تنفس تأثیر بگذارد، نوروفیدبک به طور خاص بر روی فعالیت‌های الکتریکی مغز متمرکز است و با استفاده از الکترودهایی که روی سر قرار می‌گیرند، به فرد بازخورد مستقیم از فعالیت مغز داده می‌شود تا بتواند الگوهای مغزی خود را تغییر دهد. تعریف بیوفیدبک و نوروفیدبک بیوفیدبک روشی است که در آن از دستگاه‌هایی برای اندازه‌گیری سیگنال‌های فیزیولوژیکی بدن مانند ضربان قلب، تنفس، فشار خون و دمای بدن استفاده می‌شود. این سیگنال‌ها به صورت بصری یا شنیداری به فرد بازخورد داده می‌شوند و به او کمک می‌کنند تا این سیگنال‌ها را به طور ارادی تغییر دهد. نوروفیدبک نوعی از بیوفیدبک است که به طور خاص بر فعالیت‌های مغز تمرکز دارد. در این روش، از الکترودهایی که روی سر قرار می‌گیرند برای اندازه‌گیری امواج مغزی استفاده می‌شود. سپس این امواج به صورت بصری یا شنیداری به فرد بازخورد داده می‌شوند. فرد با استفاده از این بازخورد، یاد می‌گیرد که فعالیت‌های مغز خود را در جهت بهبود عملکرد شناختی و عاطفی تنظیم کند. نوروفیدبک نوع خاصی از بیوفیدبک است که به طور خاص بر روی فعالیت‌های مغز متمرکز است. هدف اصلی نوروفیدبک، کمک به افراد برای تنظیم و بهبود فعالیت‌های مغزی است. در واقع نوروفیدبک، نوعی بیوفیدبک تخصصی است که به طور ویژه برای تنظیم فعالیت‌های مغز طراحی شده است. هدف بیوفیدبک و نوروفیدبک بیوفیدبک و نوروفیدبک دو تکنیک درمانی هستند که بر اساس اصل بازخورد به فرد کمک می‌کنند تا بر عملکردهای خودآگاه بدن مانند تنفس، ضربان قلب و فعالیت‌های مغزی کنترل بیشتری پیدا کند. هر دو روش بر اصل آگاهی و کنترل بر پاسخ‌های فیزیولوژیکی بدن متمرکز هستند. بیوفیدبک چیست؟ هدف اصلی بیوفیدبک، کمک به افراد برای مدیریت و کنترل علائم مختلف جسمی و روانی است. این روش به افراد کمک میکند تا: آگاهی از عملکردهای بدن: افراد یاد می‌گیرند که چگونه عملکردهای مختلف بدن خود را مانند تنفس، ضربان قلب و دمای پوست را تشخیص دهند. کنترل بر پاسخ‌های فیزیولوژیکی: با آگاهی از این عملکردها، افراد می‌توانند یاد بگیرند که چگونه پاسخ‌های فیزیولوژیکی خود را در شرایط مختلف تغییر دهند. کاهش استرس و اضطراب مدیریت درد: این روش برای مدیریت دردهای مزمن مانند سردردهای تنشی، دردهای عضلانی و دردهای ناشی از برخی بیماری‌ها مفید است. بهبود عملکرد: بیوفیدبک می‌تواند به بهبود عملکرد در زمینه‌های مختلف مانند ورزش، موسیقی و تمرکز کمک کند. نوروفیدبک چیست و چه کاربردی دارد؟ هدف نوروفیدبک: اختلالات اضطرابی: اضطراب عمومی، اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) اختلالات خلقی: افسردگی، اختلال دوقطبی اختلالات خواب: بی‌خوابی، اختلال خواب REM اختلالات توجه و بیش‌فعالی (ADHD): تمرکز ضعیف، بیش‌فعالی دردهای مزمن: سردردهای میگرنی، فیبرومیالژیا اما فرق نوروفیدبک با بیوفیدبک چیست؟ فرق نوروفیدبک با بیوفیدبک در این است که نوروفیدبک بر روی فعالیت مغز تمرکز دارد، در حالی که بیوفیدبک بر روی عملکردهای فیزیولوژیکی دیگر بدن مانند ضربان قلب، تنفس و فشار خون تمرکز میکند. بسیاری از افراد در تشخیص تفاوت بین نوروفیدبک و بیوفیدبک دچار سردرگمی می‌شوند. برای درک بهتر این دو روش، می‌توان بیوفیدبک را به عنوان یک روش نظارتی الکترونیکی در نظر گرفت که عملکردهای خودکار بدن را اندازه‌گیری میکند. این عملکردها شامل مواردی مانند ضربان قلب، تنفس و فعالیت عضلات هستند. با کمک بیوفیدبک، افراد می‌توانند بر این عملکردها نظارت کرده و با تمرین، کنترل بیشتری بر آن‌ها پیدا کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما در مطب دکتر ذاکری، بهترین متخصص اعصاب و روان تماس برقرار نمایید. انواع نوروفیدبک و بیوفیدبک چیست؟ نوروفیدبک در واقع نوعی خاص از بیوفیدبک است که به طور ویژه بر فعالیت‌های مغز تمرکز دارد. به همین دلیل، اغلب از آن به عنوان “بیوفیدبک EEG” یاد می‌شود. EEG مخفف الکتروانسفالوگرافی است که به معنای ثبت فعالیت الکتریکی مغز است. بنابراین، هنگامی که از مقایسه نوروفیدبک و بیوفیدبک صحبت می‌کنیم، در واقع در حال مقایسه دو روش هستیم که یکی از آن‌ها (نوروفیدبک) زیرمجموعه‌ای از دیگری (بیوفیدبک) است. به عبارت ساده‌تر، هر نوروفیدبکی یک نوع بیوفیدبک محسوب می‌شود، اما هر بیوفیدبکی لزوماً نوروفیدبک نیست. انواع نوروفیدبک بر اساس نوع امواج مغزی: آلفا-تتا: برای کاهش اضطراب، بهبود تمرکز و افزایش خلاقیت SLORETA: برای درمان اختلالات اضطرابی، افسردگی، اختلالات خواب و اختلالات توجه و بیش‌فعالی (ADHD) HEG: برای درمان میگرن، سردردهای تنشی و اختلالات خواب Z-score: برای درمان طیف گسترده‌ای از اختلالات عصبی انواع نوروفیدبک بر اساس پروتکل درمانی: نوروفیدبک کلاسیک: در این روش، فعالیت مغز با استفاده از الکترودهایی که روی سر قرار می‌گیرند، اندازه‌گیری می‌شود. نوروفیدبک با استفاده از دستگاه fMRI: در این روش، از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی برای اندازه‌گیری فعالیت مغز استفاده می‌شود. نوروفیدبک با استفاده از دستگاه NIRS: در این روش، از طیف‌سنجی مادون قرمز نزدیک برای اندازه‌گیری فعالیت مغز استفاده می‌شود. انواع بیوفیدبک بر اساس پارامترهای فیزیولوژیکی: بیوفیدبک قلبی عروقی: برای درمان فشار خون بالا، اضطراب و اختلالات خواب بیوفیدبک تنفسی: برای درمان آسم، اضطراب و اختلالات خواب بیوفیدبک دمای بدن: برای درمان میگرن، سردردهای تنشی و اختلالات گردش خون بیوفیدبک عضلانی: برای درمان دردهای مزمن، اسپاسم عضلانی و اختلالات حرکتی این مطلب را نیز بخوانید: افسردگی و درمان آن با استفاده از نوروفیدبک بیوفیدبک چگونه کار می کند ؟ بیوفیدبک ابزاری قدرتمند است که به افراد کمک میکند تا بر عملکردهای خودکار بدنشان تسلط پیدا کنند. با استفاده از این روش، افراد می‌توانند اطلاعات دقیقی درباره وضعیت فیزیولوژیکی خود مانند ضربان قلب، تنفس، فشار خون و فعالیت عضلات به دست آورند. سپس با کمک این اطلاعات و تمرینات خاص، می‌توانند بر این عملکردها کنترل بیشتری پیدا کنند. بیوفیدبک چگونه کار میکند؟ اندازه‌گیری عملکردهای بدن: حسگرهای الکتریکی به […]
