اختلال پدوفیلی

اختلال پدوفیلی یا میل جنسی به کودکان، نوعی انحراف جنسی است که در آن فرد در مواجهه با برخی تصورات و تخیلات دچار برانگیختی و رضایت جنسی می شود و دست به رفتارهای جنسی نابهنجار و شدید می زند.

این اختلال شامل افکار، تخیلات و تمایلات جنسی نسبت به کودکان است. برخلاف تمایلات طبیعی جنسی که معمولاً به سمت هم‌سالان یا بزرگسالان متمایل است، پدوفیلیا باعث انحراف روانی و جنسی فرد به سمت کودکانی می‌شود که قادر به درک و پردازش مسائل جنسی نیستند و از نظر قانونی و اخلاقی آسیب‌پذیرند، در این انحراف جنسی معمولا به کودکانی تجاوز می‌شود که در دسترس فرد قرار داشته باشند. با توجه به این مطلب می‌توان گفت که معمولا کودکان محارم مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند در این بین از آن‌جایی که دختران بیشتر مورد توجه خانواده هستند، در نتیجه بیشتر آزار و اذیت‌های جنسی نسبت به پسر بچه‌ها است، چراکه توجه کمتری نسبت به آن‌ها وجود دارد .

بیماران پدوفیلی به دو دسته تقسیم می‌شوند

– دسته اول با لمس کودک و دست درازی به او تحریک می‌شوند و لذت می‌برند که به آن پدوفیل فعال می‌گویند

– دسته دوم افرادی هستند که فقط در رویای خود از کودکان لذت می‌برند. این دسته پدوفیل منفعل نام دارد

پدوفیلی : انحراف جنسی یا اختلال روانی ؟

بله؛ اختلال پدوفیلیا از سال 1968 به عنوان یک تشخیص روانپزشکی طبقه بندی شده است. این اختلال در طبقه پارافیلیاها یا انحرافات جنسی قرار دارد، تحقیق در مورد علل زیستی و ژنتیکی موثر بر شکل گیری پدوفیلی همچنان ادامه دارد.

پدوفیلی : علل،نشانه ها و پیامدهای اجتماعی

– تخیلات و افکار جنسی مداوم نسبت به کودکان: فرد مبتلا به پدوفیلیا دائماً درگیر تخیلات یا افکار جنسی درباره کودکان است.

– کوشش برای نزدیک شدن به کودکان: برخی افراد مبتلا ممکن است سعی کنند به طور مستقیم یا غیرمستقیم با کودکان ارتباط بگیرند یا شرایطی را برای دسترسی به آنها ایجاد کنند این بیماران معمولا شغل‌هایی را انتخاب می‌کنند که بتوانند با کودکان به‌راحتی ارتباط برقرار کنند

– استفاده از محتوای جنسی مربوط به کودکان: مصرف محتوای پورنوگرافی مربوط به کودکان یا سوءاستفاده عاطفی از کودکان می‌تواند یکی از علائم پدوفیلیا باشد

– تلاش برای پنهان‌کاری: افراد مبتلا به پدوفیلیا غالباً رفتارها و افکار خود را از دیگران پنهان می‌کنند و ممکن است در فضای مجازی یا محیط‌های عمومی سعی در پوشاندن این تمایلات داشته باشند و به طور معمول با تحصیلات بالا و موقعیت اجتماعی بالایی هستند

علل و عوامل ایجاد پدوفیلیا چیست؟

دلایل ابتلا به پدوفیلی ( و البته انحراف های جنسی دیگر ) مشخص نیست.

اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، روان‌شناختی و محیطی ممکن است در توسعه این اختلال نقش داشته باشند.

اما این اختلال معمولا در خانواده هایی که چنین تاریخچه ای دارند، بیش تر دیده می شود . با این حال مشخص نیست که پدوفیلی ژنتیکی است یا رفتاری آموخته شده به حساب می آید . از طرفی هنوز به اثبات نرسیده است که عواملی مانند ناهنجاری در هورمون های مردانه یا سروتونین مغز می توانند عامل ایجاد پدوفیلی یا انحراف جنسی باشند یا خیر. همچنین گفته می شود داشتن تجربه سوء استفاده جنسی در کودکی نیز می تواند عامل بالقوه ای در ایجاد پدوفیلی باشد که این موضوع هم به اثبات نرسیده است .

برخی افراد ممکن است که هنگام بلوغ متوجه علاقه جنسی خود به کودکان شوند . ممکن است پدوفیلی وضعیتی مادام العمر باشد، اما این اختلال در برگیرنده عناصری است که احتمال دارد در گذر زمان تغییر کند . از این عناصر می توان به آشفتگی، اختلال روانی اجتماعی و گرایش به عمل در واکنش به تمایلات جنسی اشاره نمود .

– عوامل بیولوژیکی: تحقیقات نشان می‌دهد که برخی تفاوت‌های ساختاری یا عملکردی در مغز ممکن است در بروز پدوفیلیا نقش داشته باشد. برخی مطالعات نشان داده‌اند که نواحی مربوط به کنترل هیجانات ممکن است در مغز افراد مبتلا به پدوفیلیا به صورت غیرعادی عمل کنند.

– تجارب دوران کودکی: یکی از عواملی که ممکن است به بروز پدوفیلیا کمک کند، تجربه‌های ناخوشایند یا سوءاستفاده جنسی در دوران کودکی است. کودکانی که در معرض سوءاستفاده‌های جنسی قرار می‌گیرند، ممکن است در بزرگسالی تمایلات جنسی نامتعارف از جمله پدوفیلیا را تجربه کنند.

– عوامل روان‌شناختی: افراد با اختلالات روانی دیگر، مانند اختلالات شخصیتی یا افسردگی، ممکن است به دلیل ناتوانی در ایجاد روابط طبیعی و سالم با هم‌سالان یا بزرگسالان، به تمایلات غیرعادی همچون پدوفیلیا روی آورند.

– محیط و اجتماع: تعاملات اجتماعی ناکارآمد، انزوای اجتماعی یا فقدان فرصت‌های سالم برای روابط بین فردی نیز می‌تواند به بروز این اختلال کمک کند

آیا فرد مبتلا به پدوفیلی تنها به سمت کودکان کشیده می شود؟

برخی افراد مبتلا به پدوفیلی، تمایل به برقراری رابطه با افراد بزرگسال را نیز دارند، اما معمولا در رابطه خود اغراق می کنند تا همه چیز را طبیعی نشان دهند . اما واقعیت این است که این افراد عمدتا به سمت کودکان کشیده می شوند .

مشخصات افراد پدوفیلی را بشناسیم

هرکسی می‌تواند پدوفیلیا به نظر برسد، اما اکثریت پدوفیلی‌ها مرد هستند ( صرف نظر از این که قربانیان آنها پسر یا دختر باشند)

–  آن‌ها علاقه دارند تا در خانه خود انواع مختلف اسباب بازی، عروسک و وسایل مشابه را جمع کنند تا به کمک آن‌ها بتوانند کودکان را به خانه بیاورند و از این طریق باعث جلب اعتماد کودک شوند

– در بسیاری از موارد دیده شده است که فرد پدوفیلی فرزندی ندارد اما در خانه‌اش وسایل بازی کودک بسیار به چشم می‌خورد

–  این افراد تمایل دارند تا با کودکان کار کنند. در واقع پدوفیلیا با کار کردن با کودکان احساس راحت‌تری نسبت به کار کردن با بزرگسالان دارند

–  این افراد معمولا برای صحبت با کودکان از کلماتی مانند فرشته، معصوم، ناب و اصطلاحات مشابه به ظاهر بی‌خطر استفاده می‌کنند

–  این بیماران تمایل دارند تا مشغول فعالیت‌ها و سرگرمی‌های کودکانه شوند و تمایلی به انجام امور مربوط به بزرگسالان ندارند

–   بیماران پدوفیلیا جذب کودکان زیبا و مرفه می‌شوند

کودکانی که مورد تجاوز آزار جنسی قرار می‌گیرند، چه علائمی دارند؟

از آن‌جایی که بیماران مبتلا به پدوفیلیا ممکن است در نزدیکی شما زندگی کنند یا حتی یکی از نزدیک‌ترین افراد و خویشاوندان مورد اعتمادتان امکان دارد به این بیماری دچار شده باشد، در نتیجه کودکان شما همواره در معرض خطر هستند

در بسیاری از مواقع نیز کودکان از ابراز مشکلات خود با والدین واهمه دارند. به همین دلیل لازم است تا علائم زیر را به یاد داشته باشید و مراقبت از کودکان‌تان را به هر فردی نسپارید

نشانه‌های اخلاقی کودک

• شب ادراری
• کابوس
• فوبیا
• افسردگی
• رفتارهای جنسی غیر عادی
• ترس از افرادی مثل مربی مهدکودک یا پرستار کودک
• مکیدن انگشت دست
• فرار از مدرسه یا خانه
• خودکشی و افکار مرتبط با آن
• ترس از حمام رفتن یا بیش از حد معمول به حمام رفتن
• ترس از هر نوع تماس فیزیکی

نشانه‌های فیزیکی کودک

• عفونت ادراری به‌صورت مکرر
• سوزش، التهاب، خارش و درد در ناحیه تناسلی
• این کودکان در راه رفتن و نشستن دچار مشکلات جدی می‌شوند
• تورم، کبودی و خون‌ریزی در قسمت اندام تناسلی این کودکان
• مشاهده خون یا لکه‌های آن در لباس زیر کودک

عوارض پدوفیلیا برای جامعه و فرد

پدوفیلیا نه تنها برای فرد مبتلا بلکه برای کل جامعه پیامدهای جدی و منفی به همراه دارد.

1 – آسیب روانی و جسمی به کودکان: اصلی‌ترین عارضه پدوفیلیا برای قربانیان، کودکان هستند که ممکن است دچار آسیب‌های روانی، عاطفی و جسمی شوند. چنین کودکانی ممکن است با مشکلاتی همچون افسردگی، اضطراب و مشکلات در روابط بین فردی در بزرگسالی مواجه شوند

2 – از بین رفتن اعتماد جامعه: یکی از پیامدهای اجتماعی پدوفیلیا از بین رفتن اعتماد عمومی نسبت به نهادهایی است که قرار است از کودکان حمایت کنند، مانند مدارس، مراکز تفریحی و نهادهای مذهبی

3 – ایجاد مشکلات قانونی: افرادی که مرتکب رفتارهای پدوفیلی می‌شوند، معمولاً با مشکلات حقوقی مواجه می‌شوند. این افراد ممکن است تحت تعقیب قانونی قرار بگیرند و با مجازات‌هایی همچون حبس و جریمه‌های سنگین روبرو شوند.

تشخیص پدوفیلیا

تشخیص اختلال پدوفیلیا نیازمند دقت بالایی است و معمولاً توسط روان‌پزشکان یا روان‌شناسان با تجربه در زمینه اختلالات جنسی انجام می‌شود. در این روند، مهم است که تمایلات جنسی به کودکان بیش از ۶ ماه مداوم وجود داشته باشد و باعث ناراحتی یا اختلال در زندگی فرد شود. تشخیص اختلال پدوفیلیا بر اساس معیارهای موجود در کتابچه‌ی تشخیصی و آماری (DSM-5) صورت می‌گیرد

راه‌های پیشگیری از بروز پدوفیلیا

با توجه به خطرات و پیامدهای جدی پدوفیلیا، پیشگیری از این اختلال باید اولویت بالایی در جامعه داشته باشد.

• آموزش‌های روان‌شناختی و جنسی: یکی از مهمترین عوامل پیشگیری از بروز پدوفیلیا، ارائه آموزش‌های صحیح و متناسب با سن کودکان و نوجوانان در زمینه مسائل جنسی است. آموزش‌هایی که به کودکان کمک می‌کند بدن خود را بشناسند و از حقایق مربوط به سوءاستفاده جنسی آگاه شوند
• حمایت روانی از کودکان قربانی سوءاستفاده جنسی: کودکانی که در معرض سوءاستفاده جنسی قرار گرفته‌اند، باید تحت مراقبت روان‌شناختی ویژه قرار گیرند تا از بروز مشکلات روانی و اختلالات جنسی در آینده پیشگیری شود
• نظارت بر محیط‌های اجتماعی: نهادهای اجتماعی، آموزشی و تفریحی باید محیط‌هایی امن و سالم برای کودکان فراهم کنند و از ایجاد شرایطی که امکان سوءاستفاده جنسی را فراهم می‌کند، جلوگیری کنند
• نظارت بر فعالیت های فوق برنامه فرزندان

مشارکت هرچه بیشتر در زندگی فرزندتان بهترین راه برای محافظت در مقابل کودک آزاران است. آنها به دنبال کودکی هستند که آسیب پذیر باشد و توجه چندانی از طرف والدین خود نداشته باشد.

در بازی‌ها، تمرین‌ها و سفرهای میدانی و سفرهای خارج از خانه حاضر شوید و زمانی را صرف آشنایی با بزرگسالان زندگی فرزند خود کنید. واضح سازید که شما والدین فعلی هستید. اگر نمی‌توانید برای سفر یا گردش به آنجا بروید، مطمئن شوید که حداقل دو فرد بزرگسال که به خوبی آن‌ها را می‌شناسید در سفر حضور خواهند داشت

کودک خود را با بزرگسالانی که به خوبی آن‌ها را نمی‌شناسید تنها نگذارید. حتی اقوام می‌توانند تهدید کننده باشند. نکته اصلی این است که تا آنجا که ممکن است در کنار فرزندتان حضور داشته باشید

• اگر پرستار بچه استخدام می‌ کنید‌، یک دوربین پرستار بچه راه اندازی کنید

مواقعی وجود دارد که نمی‌توانید حضور داشته باشید، بنابراین از ابزارهای دیگر برای اطمینان از ایمن بودن فرزند خود استفاده کنید. یک دوربین مخفی در خانه خود تنظیم کنید تا فعالیت نامناسب تشخیص داده شود. مهم نیست که چقدر فکر می‌کنید کسی را می‌شناسید، باید برای ایمنی فرزند خود اقدامات احتیاطی را انجام دهید

• در مورد ایمن ماندن در فضای مجازی و آنلاین به فرزند خود آموزش دهید

مطمئن شوید که فرزند شما می‌داند که شکارچیان اغلب به عنوان کودک یا نوجوان رفتار می‌کنند تا کودکان را به صورت آنلاین فریب دهند. نحوه استفاده فرزندتان از اینترنت را تحت نظر داشته باشید. قوانینی را برای محدود کردن زمان پیام دادن او در نظر بگیرید. به طور منظم با فرزند خود در مورد اینکه در حال برقراری ارتباط آنلاین با چه کسی است صحبت کنید

اطمینان حاصل کنید که فرزند شما هرگز برای شخصی که به صورت آنلاین با او آشنا شده است عکس ارسال نمی‌کند یا با فردی که به صورت آنلاین با او در ارتباط است ملاقات کنید. بدانید که کودکان اغلب در مورد رفتارهای آنلاین محرمانه عمل می‌کنند. به ویژه هنگامی که دیگران آنها را ترغیب به حفظ اسرار می‌کنند

• اطمینان حاصل کنید که فرزند شما احساس حمایت عاطفی می‌ کند

از آنجا که کودکانی که توجه زیادی به آنها نمی‌شود در مقابل شکارچیان آسیب پذیر هستند، مطمئن شوید که زمان زیادی را با فرزند خود می‌گذرانید و او احساس حمایت می‌کند. هر روز وقت بگذارید و با فرزند خود صحبت کنید و برای ایجاد یک رابطه باز و قابل اعتماد تلاش کنید

کودک آزاران از کودکان می‌خواهند که این موضوع را از والدین خود مخفی نگه دارند. اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما می‌دانند که اگر کسی از آنها خواسته است از شما راز نگه دارند، این به این دلیل نیست که کودک با مشکل روبرو می‌شود، بلکه کسی که از او خواسته است این راز را نگه دارد، قرار است دچار مشکل شود

به تمام فعالیت‌های فرزند خود، از جمله کارهای مدرسه، برنامه‌های درسی، سرگرمی‌ها و سایر علایق علاقه نشان دهید. فرزندتان باید بداند که می‌تواند هر چیزی را به شما بگوید و شما همیشه مایل به صحبت هستید

• به کودک خود بیاموزید که لمس نامناسب را تشخیص دهد

بسیاری از والدین از روش «لمس خوب، لمس بد، لمس مخفی» استفاده می‌کنند. این شامل آموزش دادن به فرزند شما می‌شود که برخی از لمس‌های مناسب مانند «نوازش سر» هستند. برخی از لمس‌های ناخواسته یا لمس بد مانند ضربه یا لگد وجود دارند؛ و همچنین لمس‌های مخفی وجود دارد، که لمس‌هایی هستند که به بچه‌ها گفته می‌شود راز نگه دارند. از این روش یا روش دیگر برای آموزش دادن به فرزند خود استفاده کنید. این یک روش خوب است تا وقتی این اتفاق می‌افتد، او فوراً به شما اطلاع دهد

به فرزند خود بیاموزید که هیچ‌کس اجازه ندارد به نواحی خصوصی او دست بزند. بسیاری از والدین مناطق خصوصی را به عنوان مناطقی تعریف می‌کنند که با لباس شنا پوشانده می‌شود. کودکان همچنین باید بدانند که یک بزرگسال نباید از کودک بخواهد که به مناطق خصوصی دیگران یا مناطق خود دست بزند. به کودک خود بیاموزید که به خواسته‌های نامعقول و غیرمنطقی نه بگوید و اگر فردی سعی می‌کند او را مجبور کند منطقه خصوصی‌اش را لمس کند، از آنجا دور شود

• تغییرات رفتاری کودکتان را تشخیص دهید

اگر متوجه شدید که کودکتان رفتار متفاوتی دارد، این موضوع را دنبال کنید تا متوجه شوید چه مشکلی دارد. مرتباً از کودک خود سوالاتی در مورد روز خود بپرسید. از جمله این که آیا لمس‌های «خوب، بد یا مخفی» در آن روز اتفاق افتاده است

اگر فرزندتان به شما می‌گوید که به طور نامناسبی مورد لمس قرار گرفته است یا به بزرگسالان اعتماد ندارد هرگز آن را رد نکنید. ابتدا به فرزند خود اعتماد کنید. هرگز ادعای کودک را رد نکنید این دقیقاً همان چیزی است که یک کودک آزار می‌خواهد

درمان و مدیریت پدوفیلی