١-اورا تشویق کنید تا ماجرا را کامل و با جزئیات تعریف کند كامل و جز بجز بازگو كند
٢-تلاش نکنید در خانه پنهان کاری کنیداعضاء مهم خانواده باید در جریان باشند انکار را کنار بگذارید.
٣-به فرزندتان اطمينان بدهيد كه أو مقصر نيست بلكه فرد خطاکار مسئول است اورا سرزنش نکنید.
٤-در او احساس گناه إيجاد نكنيد تایید این نکته که او مسئول وقوع سوء اسفتاده جنسی نیست.
٥-به مراجع قانوی اطلاع دهيد.
٦-حمایت عاطفی خودرا را از فرزندتان كم نكنيد بلكه افزایش دهید.
٧-به فرزند خود اطمينان دهيد در این اتفاق تنها نیست و از حمایت شما بهره مند است.
٨-اگر فرزند شما در موقعیت های دیگر نیز شروع به صحبت در مورد این اتفاق کرد مانع نشوید و او را تشویق کنیدبازگو كندحتی از او بخواهید نقاشی بکشد یا مجسمه ای بسازد که نشان دهنده احساس او از مورد تجاوز واقع شدن باشد.
٩-شیوه های مناسب و نامناسب مهرورزی و تماس بدنی را شناسایی کرده و فرزندتان را به پذیرش و انجام شیوه های برقراری تماس بدنی با فراد قابل اطمینان، تشویق کنید.
١٠- به روانپزشك مراجعه كنيد تا راهكارهاى لازم را دريافت كنيد
مطب روانپزشکی دکتر فرامرز ذاکری ٩ – ٢٢٢٦٠٠٦٧